Een muzikale monoloog over het magische jazzjaar 1959 waarin Miles Davis, John Coltrane, Ornette Coleman en Dave Brubeck als bij toeval iconische albums uitbrachten en over Overberghs zoektocht naar zijn heldin Billie Holiday in New York, waarbij hij – letterlijk – in de koffer dook met Lady Day.

​

Deze humoristische monoloog bevat een grote dosis zelfrelativering waardoor de grootste jazzhaters overstag gaan en jazzliefhebbers verrast en gecharmeerd zijn door de frisse invalshoeken en diepe liefde waarmee Overbergh over jazz praat.